JERZY ZASKIEWICZ - Księga, Wędrówki 2, YAMA, Arduino
Markowo
Markowo - dobra należące do rodu Dohnów linii Dohna-Reichertswalde. W roku 1461 książę pruski Albrecht nadał Markowo i kilka innych wsi synom burgrabiego Piotra Dohny. Pierwszy dwór wzniesiono właśnie w tym okresie. Budowę pałacu w Markowie podjął Krzysztof Fryderyk zu Dohna, właściciel dóbr w Ławkach, a od 1688 roku również w Markowie.
Budowę prowadzono w latach 1701-1703 pod kierunkiem Jana Kacpra Hindersina. Pałac przetrwał II wojnę światową i został zdewastowany już po roku 1945. Część galerii portretu udało się uratować i jest ona eksponowana w „Zameczku Dohnów” w Morągu. Obecnie pałac jest własnością prywatną i rozpoczęto już prace na jego odbudową.
W pobliskiej Stróżynie znajduje się kościół, który do roku 1945 pozostawał pod opieką Dohnów z Markowa. Jest zbudowany na planie wydłużonego ośmiokąta. Nad wejściem głównym znajdują się herby Dohnów i Doenhofów, w bocznym ołtarzu umieszczone jest drzewo wraz z herbami rodowymi. W narożniku ogrodzenia kościoła został posadzony dąb. Jego wiek można ocenić na około 200 lat. U stóp drzewa umieszczono kamień, na którym zachowały się ślady mocowania tablicy. Trudno dziś dociec, co lub kogo upamietnia to drzewo.
Odbudowa pałacu w Markowie, niestety nie bardzo się udała. Pozostałości pałacu usunięto, a na ich miejsce postawiono coś, co nie bardzo przypomina pałac. I nie ma tu dużego podobieństwa do obiektu, jaki pozostał w spadku po Dohnach.
W lasach w pobliżu Markowa zachowany jest cmentarz rodowy Dohnów. Można obejrzeć „cyklopowe” ogrodzenie i dwie płyty nagrobne.
